MINI ZOO

Miejsce naszej agroturystyki położone jest w zachodniej części województwa łódzkiego, na pograniczu trzech wielkich krain – Śląska, Małopolski oraz Wielkopolski. 

Wiele faktów przemawia za tym, że leżący nieopodal Wieruszów był jednym z wielu miast, które leżały na prastarym trakcie handlowo-komunikacyjnym, zwanym ,,bursztynowym szlakiem”.

Okolica bogata jest w zabytki architektoniczne: takie jak pałace, dawne cmentarze czy kościoły z charakterystycznymi drewnianymi konstrukcjami.

alpaki

Bliskie okolice Osowej (Wieruszów):

  • barokowy zespół klasztorny oo. Paulinów: murowany
  • kościół p.w. Ducha Świętego (1676) z bogatym wyposażeniem wnętrza (2 poł. XVII w.) oraz murowany, piętrowy klasztor (ok. 1676) z wirydarzem;
  • cmentarz żydowski z resztkami płyt nagrobkowych (macew) z XVIII i XIX w. oraz zbiorowa mogiła 107 obywateli narodowości żydowskiej rozstrzelanych w 1942 r. na terenie wieruszowskiej mykwy (łaźni żydowskiej).
  • pozostałości grodziska pierścieniowatego typu cyplowego o powierzchni ok. 48 ha i średnicy 600-700 m, ograniczonego liniami rzek Prosny i Niesobu oraz wałem o długości 440 m i wysokości do 4 m – pozostałość po osadzie obronnej kultury łużyckiej (VII-IV w. p.n.e.);
    pozostałości dawnego zamku nad brzegiem Prosny: resztki murów dawnego, rycerskiego zamku rodu Wieruszów, zbudowanego w XIV stuleciu, przebudowanego w XVI w.;

Dalsze okolice:

  • drewniany kościół p.w. św. Wojciecha w Cieszęcinie (1789) – od 1995 r. Sanktuarium św. Wojciecha dla diecezji kaliskiej (znajdują się tu relikwie św. Wojciecha sprowadzone z katedry w Gnieźnie);
  • zespół dworsko-parkowo-gospodarczy Sczanieckich w Lubczynie (1 ćw. XX w.), na który składają się: neoklasycystyczny dwór (1913), park o powierzchni 4,7 ha, a w pobliżu dawna gorzelnia, spichlerz zbożowy, obory, stodoły i dawne czworaki;
  • zespół dworsko-gospodarczy (1. ćw. XX w.) w Nawrotowie, a w jego składzie: murowany parterowy dwór, czworaki oraz obory i stodoły;
  • średniowieczne grodzisko stożkowate w Wyszanowie, zlokalizowane pośród łąk w dolinie Prosny;
  • murowany, neoromański kościół p.w. św. Michała (1842) w Wyszanowie.
  • Oprócz tego, teren ma również dużo walorów przyrodniczych . Warto wybrać się w trasę po okolicy rowerem.

Wieblądy

W położonym nieopodal Wieruszowie początek biorą cztery szlaki rowerowe. Dwa z nich biorą swój początek w węźle szlaków znajdującym się przed Punktem Informacji Turystycznej (w budynku biblioteki), przy ul. Waryńskiego 8. Są to:

  • szlak rowerowy „Przez powiat wieruszowski” – znakowany na czerwono, najdłuższy ze szlaków rowerowych w powiecie łączy Wieruszów z Dzietrzkowicami i ma łączną długość ponad 140 kilometrów. Jego trasa wiedzie m.in. przez Węglewice, Lututów, Sokolniki, Walichnowy, Czastary, Bolesławiec i Łubnice, w których znajdują się najcenniejsze zabytki powiatu wieruszowskiego.
  • szlak rowerowy „Wokół Wieruszowa” – znakowany na zielono szlak o kształcie petli prowadzacej przez najbliższe okolice Wieruszowa, w tym: Mieleszynek, Przywory, Czastary – Szklarki, Stary Ochędzyn i Pieczyska. Długość szlaku wynosi 32.7 km.

Ponadto w Wieruszowie biorą swój początek:

  • szlak rowerowy „Śladami świętego Wojciecha” – znakowany na niebiesko szlak tworzy pętlę o długości 20.9 km i wiedzie m.in. przez Mirków, Lubczynę i Cieszęcin. W Cieszęcinie stoi zabytkowy kościół parafialny p.w. św. Wojciecha z w 1789 r. – diecezjalne sanktuarium św. Wojciecha dla diecezji kaliskiej. W 1995 r. umieszczono tu relikwie św. Wojciecha sprowadzone z Gniezna.
  • szlak rowerowy „Nad Prosnę” – znakowany na żółto szlak tworzy pętlę o długości 12.2 km. Wiedzie m.in. obok zabytkowego, drewnianego kościoła św. Rocha, pozostałości wielkiego grodziska oraz ruin zamku w Wieruszowie.

Strusie

  • Aleja dębów czerwonych – rośnie tu 95 dębów czerwonych, rzadko występujących w takich dużych skupiskach, jesienią liście tych dębów mienią się płomienną czerwienią oraz żółcią
  • PARK KRAJOBRAZOWY MIĘDZYRZECZA WARTY I WIDAWKI – 253,30 km2 – obszar wyróżnia się urozmaiconą rzeźba terenu, zwłaszcza malowniczymi przełomami Warty, gdzie wysokości względne stoków dochodzą do 45 metrów (między Beleniem a Strońskiem), a na powierzchni ukazują się stare utwory wapienne. Z wysokich brzegów można obserwować rozległe panoramy doliny, meandrujące odcinki rzek, starorzecza, obszary wydmowe, torfowiska, tereny podmokłe z bogactwem roślin bagiennych. 
  • Rezerwaty przyrody:
    Długosz Królewski w Węglewicach – rezerwat florystyczy (3,26ha) – rezerwat położony jest ok. 3km na wschód od miejscowości Węglewice. Można tam podziwiać miejsce naturalnego występowania długosza królewskiego, to gatunek paproci. Niektóre okazy osiągają nawet do 2 metrów. W Polskiej tradycji Długosz królewski znany jest jako „kwiat paproci”. Ludzie widząc liście zarodnionośne myśleli, że są to kwiaty. Paprocie jednak nie wytwarzają kwiatów. Owe „kwiaty” według starego podania pojawiają się tylko raz w roku, w święto Kupały (noc z 23 – 24 czerwca). Znalezienie „kwitnącej i świecącej” paproci miało przynieść znalazcy szczęście. Spośród zwierząt na szczególna uwagę zasługuje dzięcioł czarny.
    Ryś – rezerwat leśny (54,1 ha) – rosną tu stupięćdziesięcioletnie buki. Osiągają wysokość 35m, a obwód pni dochodzi do 3,3m.
    Lasek Kurowski – rezerwat leśny (22,07 ha) – rezerwat położony jest na 3,5 km na zachód od miejscowości Kurów. Rezerwat tworzą stusześćdziesięcioletnie dęby.
  • Obszar Chronionego Krajobrazu „Dolina Prosny” – ok. 146 km2 – Obszar obejmuje całą dolinę rzeki Prosny od granic z województwami Łódzkim i Opolskim aż do Kalisza. Szczególny walor krajobrazowy nadają Prośnie, powtarzające się regularnie, występujące na przemian brzegi wklęsłe i wypukłe.